Słupskie Wodne Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe

WZROST WYPADKÓW UTONIĘĆ

W 2013 r. w Polsce utonęło 709 osób (90 kobiet, 14. dzieci do lat 7), jest to więcej o 340 ofiar w stosunku do 2010 r., o 313 więcej w stosunku do 2011 r. i o 260 ofiar więcej niż w 2012 r. W 2010 r. utonęło 369 osób, w tym 295 wypadków miało miejsce na wodach ogólnodostępnych. Najwięcej wypaków utonięcia w 2013 r. zdarzyło się w województwach: Mazowieckim – 97, Warmińsko-mazurskim – 68, Pomorskim – 61, Kujawsko-pomorskim – 55, Lubelskim – 54. Największy wzrost liczby utonięć (w stosunku do 2012 r.) nastąpił w województwach: Dolnośląskim o 41 ofiar, Warmińsko-mazurskim o 36, Podkarpackim o 29, Małopolskim o 27, Mazowieckim o 26. Najwięcej przypadków tonięcia, wg danych Policji, miało miejsce w: rzece – 203 osoby, jeziorze – 132, stawie – 125, zalewie – 54.

Wzrosła z 12 (2012) do 43 (2013) liczba ofiar utonięcia w morzu. Długość morskiej lini brzegowej (440 km), charakterystyka terenu, falowanie, dynamika zdarzenia na otwartym morzu, nie przystające do zagrożeń bezpieczeństwa przepisy prawne i inne czynniki mogły spowodować wzrost liczby ofiar utonięcia w 2013 r.

Sukcesywnie przekazywane przez WOPR, zgodne ze standardami globalnymi i europejskimi, propozycje do projektowanych w latach 2008-2012 przepisów prawnych w sprawie liczby ratowników wodnych i wyposażenia oraz sposobu oznakowania i zabezpieczania obszarów wodnych, a także wzorów znaków zakazu, nakazu i informacyjnych oraz flag, w istotnej części nie zostały przyjęte.

Według danych Policji najczęściej przyczyną wypadków tonięcia były: kąpiel w miejscu niestrzeżonym, lecz nie zabronionym (128 przypadków) i w miejscu zabronionym (67), nieostrożność podczas przebywania nad wodą (55) i łowienia ryb (37). W 2013 r. najwięcej wypadków tonięcia miało miejsce w niedziele (149), w soboty (123), piątki (85), a najmniej w środy (66) i wtorki (67). Najczęściej  wypadki tonięcia zdarzały się w godzinach 12.00–18.00 (256), mniej w porze wieczorowo-nocnej 18.00–24.00 (136), a rzadko nocą 24.00–6.00 (53). Wiek osób, które utonęły, powyżej 50 lat 285 ofiar, pomiędzy 31–50 lat 178, 19–30 lat 115, 15–18 lat 45, 8–14 lat 18, a do 7 lat 14. dzieci (w 2012 r. – 3. dzieci). Najwięcej nieletnich (0–18 lat) utonęło w województwie: Mazowieckim (bez m. st. Warszawa) – 9, Łódzkim – 9, Lubelskim – 7, Dolnośląskim – 7, Pomorskim – 6, Świętokrzyskim – 6. W lipcu i sierpniu 2013 r. miało miejsce 43% wypadków tonięcia, ma to jak co roku związek ze stosunkowo wysokimi temperaturami powietrza i wody, a także z urlopami, wypoczynkiem i uprawianiem sportów wodnych w okresie wakacyjnym.

Przyczyn wypadków utonięcia można szukać w nadmiernej brawurze osób kąpiących się, braku rozpoznania zbiornika wodnego, braku dostatecznych umiejętności pływackich, niestosowaniu środków ratunkowych lub asekuracyjnych, braku nadzoru osób dorosłych nad małoletnimi.

ZESTAWIENIE

LICZBY WYPADKÓW UTONIĘĆ OSÓB W POLSCE W LATACH 2011–2013

Sporządzono na podstawie opracowania Komendy Głównej Policji, z wykorzystaniem danych Systemu Analitycznego KSIP (2013) i TEMIDA (2011, 2012).